omslag omslag

Stress incontinentie en osteopathie

Geplaats op 15 mrt 2019

Je blaas de baas bij stressincontinentie

Het lijkt zo simpel. Je voelt aandrang om te plassen, je gaat naar de wc en na het ontkleden ga je zitten en je ontspant om vervolgens de blaas te ledigen. Alles onder controle. Het is echter niet vanzelfsprekend dat het bij iedereen in alle gevallen zo gaat.

Er zijn verschillende vormen van incontinentie, problemen met plassen en zindelijkheid. Stressincontinentie is de meest voorkomende variant bij problemen met het ophouden van de urine.

Wat gebeurt er in je lichaam

De blaas is een hol orgaan dat achter je schaambeen ligt. Vanuit de nieren gaat urine via de urineleiders naar de blaas. De blaas verzamelt en slaat urine op en deze zal het lichaam verlaten via de urinebuis. Bij een volwassene kan er zo’n 1,5 liter urine opgeslagen worden, maar in de praktijk zal dit volume bij een gezond persoon nooit behaald worden. Er zal door de toenemende rek op de spierwand van de blaas al veel eerder een prikkel naar ons brein gaan die ons waarschuwt dat de blaas voller raakt, met als resultaat het gevoel dat je moet plassen. Door het aanspannen van de bekkenbodemspieren ontspant de blaaswand en kan het gevoel van plassen tijdelijk worden onderdrukt. Dit lukt meestal totdat de blaas circa 800ml inhoud heeft. Daarna zal het plassen normaliter niet meer tegengehouden kunnen worden.

In sommige situaties kan het gebeuren dat mensen problemen hebben met het ophouden van de urine, wat men urine-incontinentie noemt. Hierin bestaan een aantal verschillende varianten, waarvan stressincontinentie de meest voorkomende is. Deze vorm heeft niets te maken met psychische stress. Bij stressincontinentie verliest een persoon urine door een verhoogde druk (stressor) in de buikholte. Deze verhoogde druk op blaas en bekkenbodem kan veroorzaakt worden door lachen, niezen, persen, hoesten, sporten, springen etc. Wanneer de bekkenbodemspieren niet goed werken en/of de sluitspier van de blaas niet goed afsluit, wordt het moeilijker om het ophouden van de urine te controleren.

Mogelijke oorzaken dat de bekkenbodemspieren niet goed werken

♦ Verslapping of beschadiging van de bekkenbodemspieren.

♦ Te hoge spierspanning van de bekkenbodemspieren
Dit lijkt gunstig omdat het lijkt alsof de spiergroep dan sterk is. Helaas neemt de reactiekracht af naarmate de basisspanning te lang verhoogd is, waardoor bij plotse drukverhoging ongewild urineverlies kan optreden.

♦ Overgewicht
Hierdoor is er een verhoogde druk op de bekkenbodem. Als er dan extra druk bij komt zoals bijvoorbeeld door hoesten, kan het zijn dat de bekkenbodemspieren de krachten niet meer kunnen opvangen.

♦ Een operatie in het buikgebied of bekken

♦ Te hard persen bij de ontlasting
Dit heeft een slechte invloed op de bekkenbodem zelf en zorgt voor een overdruk in de buikholte.

♦ Zwangerschap
Onder invloed van het hormoon relaxine worden de bekkenbodemspieren van de vrouw slapper, wat gunstig is voor de bevalling, maar dus minder gunstig is voor het ophouden van urine.

♦ Na de bevalling
Bij een natuurlijke bevalling (geen keizersnede) kunnen de bekkenbodemspieren beschadigd zijn geraakt door inscheuren of inknippen. Dit maakt dat de functie van deze spiergroep is verminderd. Ook de mechanische invloeden van de bevalling kunnen zorgen voor een afgenomen spierkracht van de bekkenbodem. Er kan postnataal reactief een te hoge basisspanning van de spiergroep ontstaan waardoor de reactiekracht van de bekkenbodem afneemt en er dus ook ongewild urineverlies op kan treden.

♦ Na herhaalde blaasontstekingen
De blaas wordt hierdoor minder mobiel en zal eerder een vol signaal doorgeven. Dit wordt versterkt bij drukverhoging zodat er mogelijk ongewild urineverlies kan optreden.

Wat kan osteopathie voor je betekenen

Het is van belang om eerst een goed beeld te krijgen wat de mogelijke oorzaak is van de stressincontinentie. Bij het osteopatisch onderzoek zullen de speerpunten liggen op de mobiliteit van het bekken, de bindweefsels van de organen in het bekken rondom de blaas, de omgeving van de blaas en de buikorganen boven de blaas. De spierspanning van de bekkenbodem zal ook geëvalueerd worden. Verder is van belang dat de aansturing en de doorbloeding optimaal functioneert.

Wanneer de osteopaat denkt dat er mogelijk (ernstige) andere zaken aanleiding kunnen zijn van de incontinentie, zul je het advies krijgen contact op te nemen met je huisarts. Wanneer de huisarts al geconsulteerd is of wanneer er geen zogenaamde rode vlaggen zijn, zal de osteopaat de gevonden restricties in de omgeving mobiliseren om zo de klachten te verhelpen of verminderen.

Voor een goede begeleiding in het trainen van de bekkenbodem is het raadzaam om een bekkenbodemfysiotherapeut te bezoeken. Zij kunnen bepalen of er teveel of juist te weinig spierspanning is en daar gericht oefeningen voor geven.